Ik heb vier jaar St Lucas met glans doorstaan, voor tijdschriften geïllustreerd en een paar kinderboeken van mooie prenten mogen voorzien...dus ik dacht dat ik wel kon tekenen...
Tot vandaag...
Mijn oudste dochter (5) vroeg om een appel te tekenen...niet zo een moeilijke opdracht...dacht ik...
Ik heb al ingewikkelder stillevens, portretten en landschappen aangepakt.
En ok, ik heb me er nogal snel van af gemaakt maar het léék toch op een appel...
Tot ik mijn dochter met grote rollende ogen en een diepe zucht hoorde zeggen : Maar mama-a-aaa-aaaa !!! Ik zei een appel...geen vlinder !
Ik vind van mijzelf dat mijn ego eerder aan de bescheiden(vals of niet, wie zal het nu nog zeggen) kant is maar in ieder geval schiet er nu niet veel meer van over.
Zal ik de fruitmand maar wat herschikken en de potloodjes bovenhalen ?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten